වීදියේ කොනේ පාලු කෙළවරක පහන් කණුව පාමුල කෙනෙක් ඉදගෙන ඉන්නව මම දුර තියා දැක්කා. ඒ රූපය මට දැකලා පුරුදුයි. ඔව් ඇත්තමයි. ඒ මම!!! තවමත් බලාගෙන ඉන්නව? මට පුදුමත් හිතුනා. එහෙම බලන් ඉන්නව නේද කියලා හිතුනම. මම ගිහින් එයාගෙ කරට අත තිබ්බා. මම මගෙ දිහාට හැරෙන කොටම වාඩිවෙලා හිටපු මම අතුරුදහන් උනා. හිටගෙන හිටපු මම ටිකක් තිගැස්සුනත් ඒ බව නොදැනෙන්න වට පිට බැලුවා. මම හැමතැනම ඉන්නවා. ඒ මම මගේ දිහා බයාදු බැල්ලමකින් බලං ඉඳලා බොඳ වෙලා ගියා.
වට්ස්ඇප් ප්‍රතිචාර ලැබුනා මුලින්ම රවිහංසගෙන්, ඊළඟට දෙව්මිගෙන්..
රවිහංස මගෙන් තේරුම ඇහුවම මම තේරුම ස්ටේටස් දැම්මා, දෙව්මි ඒකට කමෙන්ට් කරා, ස්තූතියි යාලුවනේ...
 |
රවිහංස මගෙන් තේරුම ඇහුව |
" ඒ කියන්නෙ මචං මනස ව්‍යාකූල උන වෙලාවක්... උඩු සිත වෙහෙසිලා ඉන්නෙ... එයාට පේනවා එයාවම පාරේ ලයිට් කනුවක් ගාව බිම වාඩි වෙලා ඉන්නවා. ඒ වාඩි වෙලා ඉන්නෙ යටි හිත. යටි හිත ව්‍යාකූල නෑ ප්‍රකෘති තත්වයේ ඉන්නෙ, ඉතින් අර විඩාපත් උඩු හිත යටි හිත ගාවට ඇවිත් කරදරයක්ද කියල අහන්න හදද්දි යටි හිත එතනින් අතුරුදහන් වෙනව.ඊට පස්සෙ උඩු හිත ගැස්සිලා යනවා. උඩුහිත පියවි තත්වෙට එනවා එයාට පේනවා විඩාපත් තමන් දිහා කට්ටිය බලන් ඉන්නවා අනුකම්පාවෙන් වගේ. ඒ බලන් ඉන්නෙ එයාගෙම යටි හිත... යටි හිතේ තියෙන නොයෙක් ස්වරූප. එච්චරයි. මීනිං 1 අපි කොච්චර ස්ට්‍ර්ස් එකේ හිටියත් යටි හිත ඒ ස්ට්‍රෙස් 1 නැති කරගන්න ට්‍රයි කරනවා හැමවෙලේම, හරියට නින්දයාගෙන එනකොට මූනට වතුර ගහනවා වගේ"
 |
මම තේරුම ස්ටේටස් දැම්මා |
 |
| දෙව්මි ඒකට කමෙන්ට් කරා |
No comments:
Post a Comment
ඔයාලගෙ අදහස් දෙන්න