 |
| බණ්ඩාරනායක අම්මා |
විවර්තන කියන්නෙ අපේ ඉස්කෝලෙ වාණිජ සංගමයට පළකරපු සමරු කලාපය. මම ඒකට ලියපු ඒවා කිහිපයක් තමයි මේ.
" හැකිද ඔබට...
සිසිලෙන් ගත පිබිදුවද...
නිදි බරය මා සිත...
ඉදහිට ඇසෙන විහග නාදය පිරවුවද දෙසවන්...
නොපිරේ සතුට සිත්සේ...
ඇවිද යමි කීකරුව; දෙපයේ අණට...
නොදනිමි යන අයුරු හෝ දිශා...
ගිගුම් දෙන ඔබට හඩ නගා...
හැකිද මා තැවීමට...
මහ වැසි ඇද හෙලා..."
සිසිලෙන් ගත පිබිදුවද...
නිදි බරය මා සිත...
ඉදහිට ඇසෙන විහග නාදය පිරවුවද දෙසවන්...
නොපිරේ සතුට සිත්සේ...
ඇවිද යමි කීකරුව; දෙපයේ අණට...
නොදනිමි යන අයුරු හෝ දිශා...
ගිගුම් දෙන ඔබට හඩ නගා...
හැකිද මා තැවීමට...
මහ වැසි ඇද හෙලා..."
"ගිලිහී යන තෙක්...
කවුලු හැර බලමි බැහැර...
කොළ සිදුනු ගස එක් පතක් ලෙලෙවා මා දෙස
බලයි මදසින්...
ලෙලෙන පත සිනසේ මට ජය ගත් බැව් අගවමින්...
සුළග දැඩිවී හමයි දැන්
"අහෝ ආඩම්බරකාර පත්රය"!
කියනු දැන් නුබ කොහිද"
කවුලු හැර බලමි බැහැර...
කොළ සිදුනු ගස එක් පතක් ලෙලෙවා මා දෙස
බලයි මදසින්...
ලෙලෙන පත සිනසේ මට ජය ගත් බැව් අගවමින්...
සුළග දැඩිවී හමයි දැන්
"අහෝ ආඩම්බරකාර පත්රය"!
කියනු දැන් නුබ කොහිද"
"වියළී යාමට මත්තෙන්...
වැහි බිදුවක් ගෙන ලියමි...
වියළී යාමට පෙරාතුව...
විසිරුනු සිතුවිළි කැටිකොට...
පවසමි හැගුම් සගවා...
තෙමූවද මා සුරත දිය බිදු...
පෙර ලියූ පද මැකී යන මුත්...
ලියමි අවසන් කරනු වස්...
මා හගි සිතුවිලි...
හැඩි දැඩි පුවරුවේ වෙර සිද දමා..."
වැහි බිදුවක් ගෙන ලියමි...
වියළී යාමට පෙරාතුව...
විසිරුනු සිතුවිළි කැටිකොට...
පවසමි හැගුම් සගවා...
තෙමූවද මා සුරත දිය බිදු...
පෙර ලියූ පද මැකී යන මුත්...
ලියමි අවසන් කරනු වස්...
මා හගි සිතුවිලි...
හැඩි දැඩි පුවරුවේ වෙර සිද දමා..."
(විවර්තන 2015 වෙනුවෙන් ලියන ලද්දකි)
No comments:
Post a Comment
ඔයාලගෙ අදහස් දෙන්න